Prezes polskiego banku centralnego osiągnął ogromny sukces.
Plan Balcerowicza otwierał drogę do rozwoju.
Porównajmy zatem Polskę i Ukrainę – oba kraje w 1989 roku miały podobny dochód na głowę. Ukraina poszła inną drogą. Nie podejmowano tam decyzji politycznych i gospodarczych, takich jak w Polsce, według Pani słów „przez wielu uważanych za zbyt radykalne”. Zmiany przeprowadzano bardzo ostrożnie i powoli. Dotowano nierentowne przedsiębiorstwa, by je utrzymać, dotowano energię i tak dalej. Teraz w Polsce dochód per capita jest trzy razy wyższy niż na Ukrainie. Jeżeli zatem chcemy mówić o sprawach najistotniejszych to tak – plan Balcerowicza realizowałbym tak samo.
Czemu Polska poradziła sobie lepiej niż kraje uważane za gwiazdy Europy Środkowej – np. Czechy mające długą tradycję przemysłową? W przeciwieństwie do wielu ex-komunistycznych sąsiadów, którzy wybrali „miękkie” przejście do kapitalizmu, Polska zdecydowała się w 1990 r. na terapię szokową zaprojektowaną przez ówczesnego ministra finansów Leszka Balcerowicza.
Leszek Balcerowicz nie ma sobie równych jako specjalista od walki z kryzysami gospodarczymi. Po upadku komunizmu w Europie był pionierem „terapii szokowej” – zdławnienia hiperinflacji i budowania wolnego rynku.
Balcerowicz będzie w Polsce pamiętany jako ojciec cudu gospodarczego.
Mało które dzieło w historii Polski było tak udane i miało tak daleko idące pozytywne skutki jak plan Balcerowicza. Dzięki niemu jednym skokiem znaleźliśmy się w głównym nurcie cywilizacji.
Podejście nazwane „szokowym” od strony czysto ekonomicznej było podyktowane przekonaniem, że im szybciej przestawimy gospodarkę na czysto wolnorynkowe tory, tym szybciej zacznie ona efektywnie pracować i poprawiać naszą sytuację. To fundamentalne założenie okazało się prawdziwe – twardy kurs wolnorynkowy zadziałał i mówią o tym twarde statystyki: nasze PKB rosło nieprzerwanie od 1992 do 2019, do ostatniego roku przedpandemicznego
Wielki polski reformator Leszek Balcerowicz postanowił pójść śladem innego wielkiego reformatora Ludwiga Erharda.
Trudno podważyć tezę o nieporównywalnym sukcesie w minionych dwudziestu latach. Np. na starcie transformacji nasz poziom życia – mierzony według siły nabywczej walut – wynosił nieco mniej niż 1/4 tegoż poziomu Niemiec (zachodnich, rzecz jasna, nie byłego NRD!). Podobnie wyglądały też proporcje wydajności pracy. Dziś pod względem obu tych wskaźników nasz poziom to mniej więcej połowa poziomu Niemiec. Wskaźniki wielkiego postępu można by mnożyć.
„Mam do Balcerowicza niezwykły szacunek. Gdyby nie wprowadzone przez niego reformy, Polska byłaby dziś tam, gdzie Rumunia czy Albania”
Balcerowicz przywrócił w Polsce podstawowe kategorie ekonomiczne (…). Mam wiele szacunku do Balcerowicza za dokonanie zdecydowanego chirurgicznego cięcia. Była to wprawdzie bolesna, ale absolutnie niezbędna operacja.
Byłem krytykiem tego planu co do zasad i sposobu jego przeprowadzenia. Chcę jednak powiedzieć, to co już wielokrotnie podkreślałem, że Polska ogromnie dużo zawdzięcza Leszkowi Balcerowiczowi i za to co zrobił należą mu się w Polsce pomniki.
Uważamy, że Plan Balcerowicza był odpowiednią polityką gospodarczą nie dlatego, że umożliwił on restrukturyzację wielkich przedsiębiorstw państwowych, ale dlatego, że jego działania liberalizacyjne i stabilizacyjne stworzyły warunki, które był wyjątkowo korzystne dla rozwoju prywatnych przedsiębiorstw w polskiej gospodarce.
Leszek Balcerowicz jest człowiekiem zasad. (…) Jeśli coś uważa za słuszne, robi to bez względu na konsekwencje.
Po upadku żelaznej kurytyny w 1989 r. Polska była niemal bankrutem z ogromny, nieefektywnym sektorem rolnictwa, fatalnym stanem dróg i połączeń kolejowych i gospodarką nie większą niż ukraińską. W tamtych czasach uważano, że krajami postkomunistycznymi z najlepszymi perspektywami na przyszłość była Czechosłowacja i Ukrain. Oczekiwania wobec Polski były niskie. Jednakże rygorystyczna ekonomiczna terapia szokowa z wczesnych lat 90 ustawiła kraj na właściwym kursie.
Dzięki reformom Balcerowicza udało się w krótkim czasie zaprowadzić w Polsce coś, co można nazwać normalnością w gospodarce.
Właśnie tu widzimy siłę wolnych rynków i efekt trudnych reform (…) To nowa Polska, którą wspólnie zbudowaliście – gospodarczy „Cud nad Wisłą”.
Bałcerowicz był prawdziwym polskim Ludwigiem Erhardem – odważnym, błyskotliwymi i zdecydowanym przywódcą.
To głównie dzięki reformom z początku lat 90-tych w ostatnich 15 latach miał miejsce w Polsce duży skok cywilizacyjny.
Moim zdaniem najważniejsze były początkowe reformy wprowadzone w styczniu 1990 przez zespół ekonomistów kierowany przez Leszka Balcerowicza.
Od początku lat 90. XX w., a więc wraz z postępującym procesem transformacji gospodarczej, Polacy wykazywali się ponadprzeciętną inicjatywą i zdolnościami w zakresie prowadzenia biznesu.
Jako pierwszy wprowadził radykalną liberalizację w styczniu 1990 roku Leszek Balcerowicz.
Mimo iż Plan Balcerowicza nie został zrealizowany w całości, to jednak mamy się czym pochwalić.
Uważamy, że Plan Balcerowicza był odpowiednią polityką gospodarczą nie dlatego, że umożliwił on restrukturyzację wielkich przedsiębiorstw państwowych, ale dlatego, że jego działania liberalizacyjne i stabilizacyjne stworzyły warunki, które był wyjątkowo korzystne dla rozwoju prywatnych przedsiębiorstw w polskiej gospodarce.
Prezes polskiego banku centralnego osiągnął ogromny sukces.
Mimo iż Plan Balcerowicza nie został zrealizowany w całości, to jednak mamy się czym pochwalić.
Jako pierwszy wprowadził radykalną liberalizację w styczniu 1990 roku Leszek Balcerowicz.
Porównajmy zatem Polskę i Ukrainę – oba kraje w 1989 roku miały podobny dochód na głowę. Ukraina poszła inną drogą. Nie podejmowano tam decyzji politycznych i gospodarczych, takich jak w Polsce, według Pani słów „przez wielu uważanych za zbyt radykalne”. Zmiany przeprowadzano bardzo ostrożnie i powoli. Dotowano nierentowne przedsiębiorstwa, by je utrzymać, dotowano energię i tak dalej. Teraz w Polsce dochód per capita jest trzy razy wyższy niż na Ukrainie. Jeżeli zatem chcemy mówić o sprawach najistotniejszych to tak – plan Balcerowicza realizowałbym tak samo.
To głównie dzięki reformom z początku lat 90-tych w ostatnich 15 latach miał miejsce w Polsce duży skok cywilizacyjny.
Wielki polski reformator Leszek Balcerowicz postanowił pójść śladem innego wielkiego reformatora Ludwiga Erharda.
Bałcerowicz był prawdziwym polskim Ludwigiem Erhardem – odważnym, błyskotliwymi i zdecydowanym przywódcą.
Trudno podważyć tezę o nieporównywalnym sukcesie w minionych dwudziestu latach. Np. na starcie transformacji nasz poziom życia – mierzony według siły nabywczej walut – wynosił nieco mniej niż 1/4 tegoż poziomu Niemiec (zachodnich, rzecz jasna, nie byłego NRD!). Podobnie wyglądały też proporcje wydajności pracy. Dziś pod względem obu tych wskaźników nasz poziom to mniej więcej połowa poziomu Niemiec. Wskaźniki wielkiego postępu można by mnożyć.
Dzięki reformom Balcerowicza udało się w krótkim czasie zaprowadzić w Polsce coś, co można nazwać normalnością w gospodarce.
Od początku lat 90. XX w., a więc wraz z postępującym procesem transformacji gospodarczej, Polacy wykazywali się ponadprzeciętną inicjatywą i zdolnościami w zakresie prowadzenia biznesu.
Leszek Balcerowicz nie ma sobie równych jako specjalista od walki z kryzysami gospodarczymi. Po upadku komunizmu w Europie był pionierem „terapii szokowej” – zdławnienia hiperinflacji i budowania wolnego rynku.
Byłem krytykiem tego planu co do zasad i sposobu jego przeprowadzenia. Chcę jednak powiedzieć, to co już wielokrotnie podkreślałem, że Polska ogromnie dużo zawdzięcza Leszkowi Balcerowiczowi i za to co zrobił należą mu się w Polsce pomniki.
Podejście nazwane „szokowym” od strony czysto ekonomicznej było podyktowane przekonaniem, że im szybciej przestawimy gospodarkę na czysto wolnorynkowe tory, tym szybciej zacznie ona efektywnie pracować i poprawiać naszą sytuację. To fundamentalne założenie okazało się prawdziwe – twardy kurs wolnorynkowy zadziałał i mówią o tym twarde statystyki: nasze PKB rosło nieprzerwanie od 1992 do 2019, do ostatniego roku przedpandemicznego
Plan Balcerowicza otwierał drogę do rozwoju.
Balcerowicz będzie w Polsce pamiętany jako ojciec cudu gospodarczego.
Po upadku żelaznej kurytyny w 1989 r. Polska była niemal bankrutem z ogromny, nieefektywnym sektorem rolnictwa, fatalnym stanem dróg i połączeń kolejowych i gospodarką nie większą niż ukraińską. W tamtych czasach uważano, że krajami postkomunistycznymi z najlepszymi perspektywami na przyszłość była Czechosłowacja i Ukrain. Oczekiwania wobec Polski były niskie. Jednakże rygorystyczna ekonomiczna terapia szokowa z wczesnych lat 90 ustawiła kraj na właściwym kursie.
Leszek Balcerowicz jest człowiekiem zasad. (…) Jeśli coś uważa za słuszne, robi to bez względu na konsekwencje.
„Mam do Balcerowicza niezwykły szacunek. Gdyby nie wprowadzone przez niego reformy, Polska byłaby dziś tam, gdzie Rumunia czy Albania”
Czemu Polska poradziła sobie lepiej niż kraje uważane za gwiazdy Europy Środkowej – np. Czechy mające długą tradycję przemysłową? W przeciwieństwie do wielu ex-komunistycznych sąsiadów, którzy wybrali „miękkie” przejście do kapitalizmu, Polska zdecydowała się w 1990 r. na terapię szokową zaprojektowaną przez ówczesnego ministra finansów Leszka Balcerowicza.
Balcerowicz przywrócił w Polsce podstawowe kategorie ekonomiczne (…). Mam wiele szacunku do Balcerowicza za dokonanie zdecydowanego chirurgicznego cięcia. Była to wprawdzie bolesna, ale absolutnie niezbędna operacja.
Mało które dzieło w historii Polski było tak udane i miało tak daleko idące pozytywne skutki jak plan Balcerowicza. Dzięki niemu jednym skokiem znaleźliśmy się w głównym nurcie cywilizacji.
Właśnie tu widzimy siłę wolnych rynków i efekt trudnych reform (…) To nowa Polska, którą wspólnie zbudowaliście – gospodarczy „Cud nad Wisłą”.
Moim zdaniem najważniejsze były początkowe reformy wprowadzone w styczniu 1990 przez zespół ekonomistów kierowany przez Leszka Balcerowicza.
Biografia i działalność
Leszek Balcerowicz – Profesor Szkoły Głównej Handlowej (SGH) w Warszawie; wicepremier i minister finansów w pierwszych dwóch niekomunistycznych rządach III RP oraz w latach 1997-2000; prezes Narodowego Banku Polskiego w latach 2001-2007; doktor honoris causa 32 uczelni krajowych i zagranicznych; wyróżniany prestiżowymi nagrodami i odznaczeniami – w Polsce: m.in. Orderem Orła Białego (2005 r.), najwyższym odznaczeniem państwowym, które otrzymał za wkład w transformację ustrojową naszego kraju, oraz za granicą: m.in. nagrodami im. Miltona Friedmana, Ludwika Erharda, Friedricha von Hayeka, przyznanymi mu za promowanie wolności; honorowy przewodniczący brukselskiego think-tanku im. Bruegla. Mistrz Polski juniorów w biegach przełajowych w 1965 roku. Założyciel i przewodniczący rady think-tanku Forum Obywatelskiego Rozwoju.
Polski cud gospodarczy: cała prawda o transformacji
Polska w 1989 roku była jednym z najbiedniejszych krajów Europy. W okresie zaborów, II RP i PRL próbowaliśmy industrializacji kierowanej i finansowanej przez państwo. Jednak tym razem zdecydowaliśmy się wziąć przykład z Zachodu: pozwoliliśmy Polakom działać, budując wolny rynek i reformując instytucje państwa. W rezultacie, po raz pierwszy w historii, wytworzyliśmy silną i relatywnie zamożną klasę średnią.
Poziom życia Polaków 1918-2019
PKB per capita jako % USA, zmienne PPP
Publikacje autorstwa Leszka Balcerowicza
Profesor Leszek Balcerowicz jest autorem licznych publikacji poświęconych ekonomii oraz polityce. Pisał zarówno artykuły i książki akademickie, jak i teksty popularnonaukowe, wspomnieniowe oraz publicystyczne. Profesor udziela także licznych wywiadów, również w formie książkowej.
Najnowsze książki dostępne są w Sklepie FOR:
Publikacje autorstwa Leszka Balcerowicza
Profesor Leszek Balcerowicz jest autorem licznych publikacji poświęconych ekonomii oraz polityce. Pisał zarówno artykuły i książki akademickie, jak i teksty popularnonaukowe, wspomnieniowe oraz publicystyczne. Profesor udziela także licznych wywiadów, również w formie książkowej.
Najnowsze książki dostępne są w Sklepie FOR:
Kontakt
Sprawy naukowe
Katedra Międzynarodowych
Studiów Porównawczych
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
al. Niepodległości 162
02-554 Warszawa
Pokój 228
kmsp@sgh.waw.pl
Wystąpienia medialne
Fundacja Forum Obywatelskiego Rozwoju – FOR
ul. Ignacego Krasickiego 9A
02-628 Warszawa
monika.wachowiec@for.org.pl
603 514 230
Wydarzenia
oliwia.krolik@for.org.pl